Steeds vaker lees ik negatieve oordelen over Generatie Z en de slechte opvoeding die ze zouden ontvangen. Opvallend genoeg veelal vanuit uitzendorganisaties. Het ligt vast aan mij omdat Guusje mijn dochter van 14 tot die generatie behoort, maar ik heb hier moeite mee.
Veel aannemelijker vind ik dat veel organisaties (met name de ordinaire ‘CV schuivers’) moeite hebben met veranderen, daardoor minder aantrekkelijk worden en niet goed weten hoe ze beter kunnen verbinden met (jonge) professionals.
Een enquête van American Survey geeft aan dat 74% van de Amerikaanse managers Generatie Z als ongemotiveerd, snel afgeleid en te gevoelig voor kritiek beschouwen. Ze ‘vinden’ dat ze maar moeilijk ergens de schouders onder zetten. (zie bron hieronder).
Het werkwoord ‘vinden’ triggert mij. Een oordeel wordt (onbewust) vaak snel als absolute waarheid gezien. Een groot gevaar ⚠️, niet alleen voor Generatie Z maar voor de toekomst van alle werkgevers.
Oordelen worden al snel labels en labels zorgen voor verdeeldheid. En er zijn heel veel labels. Denk naast generaties ook aan vrouwen en mannen, HBO-ers en MBO-ers, allochtoon en autochtoon, LHBTQI, enzovoorts, terwijl we allemaal gewoon mens zijn. Voor echte diversiteit en inclusie is er nog een lange weg te gaan.
Hoog tijd dus voor aandacht voor de dynamiek tussen mensen.
“Zolang je denkt zeker te weten hoe iemand is, kom je nooit meer over iemand te weten”.
Guusje en ik praten vaak over hoe verschillend wij het leven zien. Ik wil haar graag behoeden voor dingen die ik bedreigend vind, maar ze verrast me vaak met antwoorden die ik zelf niet had bedacht.
Zo wilde ik haar wilde beschermen tegen jongeren in haar omgeving die m.i. verkeerde dingen deden. Ze spiegelde mij dat, ondanks deze verkeerde dingen, deze jongeren allemaal een eigen verhaal hebben en ook behoefte hebben aan aandacht, hulp en ruimte om te leren van fouten. (Ja, zo wijs kunnen pubers dus zijn!) Net als veel Gen Z-ers vindt Guusje gelijke kansen voor iedereen erg belangrijk.
Wat we kunnen leren van Gen Z-ers is hoe zij open en eerlijk zijn over hun grenzen en over hoe zij zich willen ontwikkelen. Nee zeggen tegen fulltime werken is niet lui maar ruimte houden voor kansen om positieve impact te maken op de wereld. Iets wat ze erg belangrijk vinden en waar de politiek en het bedrijfsleven nu juist veel moeite mee hebben.
Als ‘Old fart’ raak ik geïnspireerd door mijn ‘Young smart’ voor mijn werk: 'Dynamiek regisseren waarin mensen groeien door open te staan voor elkaars verschillen'.
Ik richt mij niet alleen tot die 74% leidinggevenden zoals hiervoor beschreven, maar tot iedereen die ruimdenkend wil zijn of worden. Neem gerust van mij aan dat organisaties hierdoor veel leuker worden!
Ralph Touwslager, CRISP veranderregisseur / DJ Flowspark
Meer weten?
Bron: https://lnkd.in/eeW68PVv